Η ιστορία του γνωστού σήμερα House of Rolf ξεκινά το 1895, όταν η αρχιτεκτονική του αρχιτεκτονικού κτηρίου χτίστηκε στην αυλή μιας κατοικίας του αριστοκράτη. Στη συνέχεια, το 1955 προστέθηκε μια δομή ξύλου στο χώρο μεταξύ της κατοικίας και της δομής που τότε χρησιμοποιήθηκε ως λεωφορείο. Παρόλο που το ξύλινο υπόστεγο προοριζόταν μόνο για προσωρινή κατασκευή, διήρκεσε 57 χρόνια μέχρι το 2011 ο Rolf Bruggink τον αγόρασε μαζί με το σπίτι των λεωφορείων και το γύρω τοπίο.

Ο αρχιτέκτονας ίδρυσε το 2009 το Studio Rolf, μια εταιρεία με επίκεντρο τον σχεδιασμό προϊόντων και τις μεθόδους που τους επιτρέπει να μεταμορφώνουν και να επανατοποθετούν τα υπάρχοντα έπιπλα, προσφέροντάς του μια νέα αισθητική, νέα λειτουργικότητα και παρατείνει τη διάρκεια ζωής του.

Μετά την αγορά του λεωφορείου, ο αρχιτέκτονας αποφάσισε να κατεδαφίσει την ξύλινη δομή και αυτό έδωσε στο στούντιο μια πραγματικά δροσερή ιδέα: να χρησιμοποιήσει τα ανακτηθέντα υλικά για να διακοσμήσει και να αναδιαμορφώσει το εσωτερικό του λεωφορείου.

Διατήρησαν το εξωτερικό του κτιρίου όπως ήταν: μια δομή τούβλο, κάνοντας πολύ λίγες αλλαγές στη δομή του. Η δομή καλύπτει έκταση 15μ. Έως 7μ. Και έχει ύψος 5,5μ. Τα σκελετά που στηρίζουν την οροφή του χωρίζουν το εσωτερικό σε έξι ίσα τμήματα και οι αρχιτέκτονες χρησιμοποίησαν αυτήν την οργάνωση για να δημιουργήσουν τρεις ζώνες.

Ο πρώτος αφέθηκε εντελώς άδειος για να τονίσει τον αρχικό χαρακτήρα και την ομορφιά του σπιτιού του λεωφορείου. Η δεύτερη ζώνη περιλαμβάνει την κουζίνα, ένα υπνοδωμάτιο, ένα μπάνιο και ένα γραφείο και το τρίτο είναι μια ιδιωτική ζώνη με πανοραμικό παράθυρο στον οπίσθιο τοίχο του κτιρίου. Αυτό το παράθυρο είναι η μόνη τροποποίηση που έγινε στην αρχική δομή του κτιρίου.

Περισσότερα ΕΙΣΑΓΩΓΗ

• 

  Επέκταση οικίας του 19ου αιώνα από τους αρχιτέκτονες Donaghy & Dimond

• 

  Η σύγχρονη ανακαίνιση του διαμερίσματος αναβιώνει τον χαρακτήρα του του 19ου αιώνα

• 

  Εκκλησία του 19ου αιώνα μετατρέπεται σε εξοχική κατοικία διακοπών

Οι χώροι είναι οργανωμένοι σε δύο επίπεδα. Το ισόγειο στεγάζει την κουζίνα, ένα μπάνιο και έναν τεχνικό χώρο, ενώ στο επάνω επίπεδο βρίσκεται το υπνοδωμάτιο, η ντουλάπα, το μπάνιο και το γραφείο.

Οι αρχιτέκτονες το κατέστησαν πρωταρχικό στόχο να χρησιμοποιήσουν όλα τα υλικά που σώθηκαν από την κατεδαφισμένη ξύλινη δομή, χωρίς να χάσουν τίποτα. Αυτό τους ενέπνευσε να δημιουργήσουν όλα τα είδη των ενδιαφερόντων και μοναδικών πραγμάτων. Δύο από τα τείχη στο εσωτερικό του σπιτιού, για παράδειγμα, είναι κατασκευασμένα από εξοικονόμηση καλοριφέρ.

Υπάρχει επίσης ένα τοίχωμα διαχωρισμού που κατασκευάστηκε από δοκούς και στρώματα και μια περιοχή με ξύλινο δάπεδο από παλιά δοκάρια. Επιπλέον, όλα τα έπιπλα στο εσωτερικό του σπιτιού δημιουργούνται είτε από φημισμένους ολλανδούς σχεδιαστές είτε από έθιμο με υλικά που έχουν επαναχρησιμοποιηθεί.

Το όμορφο και πολύχρωμο χαλί στο σαλόνι είναι κατασκευασμένο από παλιές κουβέρτες και το ντουλάπι στην κουζίνα είναι κατασκευασμένο από παλιά κουφώματα. Υπάρχει επίσης μια κυλιόμενη καρέκλα από παλιά καλύμματα CD. Ένα άλλο όμορφο κομμάτι είναι το τραπέζι που είναι μια συμβίωση των δειγμάτων και των υπολειμμάτων κομμάτια υλικού από την παλιά δομή.

Όλα αυτά τα μοναδικά σχεδιαστικά στοιχεία και τα κομμάτια επίπλων αντιπροσωπεύουν τη φυσική σχέση ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν του σπιτιού, μεταξύ της ιστορίας και της σημερινής κατάστασής του. Οι αρχιτέκτονες προσπάθησαν να τονίσουν όσο το δυνατόν περισσότερο τις υπάρχουσες ιδιότητες και την ομορφιά των αποθηκευμένων υλικών, καθιστώντας τους το επίκεντρο του συνόλου του έργου.