Όντας ένας καλλιτέχνης μπορεί να είναι εύκολο μερικές φορές, αλλά η ασυνήθιστη φύση αυτής της κατοχής σημαίνει ότι υπάρχει έλλειψη οργάνωσης και έλλειψη σαφώς καθορισμένων εννοιών. Οι καλλιτέχνες δεν εργάζονται σε γραφεία, δεν διαθέτουν θαλάμους και δεν ακολουθούν τους ίδιους κανόνες με τους λογιστές, τους προγραμματιστές ή άλλους επαγγελματίες. Όλα αυτά μπορούν να κάνουν τους καλλιτέχνες να φαίνονται δροσεροί και χωρίς ανησυχίες, αλλά η εύρεση ενός κατάλληλου χώρου για εργασία μπορεί να είναι ένας πραγματικός αγώνας σε αυτή την περίπτωση. Ένας καλλιτέχνης φαίνεται να έχει βρει μια εξαιρετική λύση.

Αυτό είναι ένα διαμέρισμα 26 τετραγωνικών μέτρων που βρίσκεται στον πρώτο όροφο ενός βικτοριανού σπιτιού στο Λονδίνο. Ανήκει σε έναν καλλιτέχνη που πήγε στους αρχιτέκτονες των Σφαιρών για βοήθεια στο εσωτερικό σχέδιο. Το αίτημά του ήταν για τους αρχιτέκτονες να μετατρέψουν το διαμέρισμα σε ένα ζωντανό και εργασιακό περιβάλλον που θα ήταν άνετο και λειτουργικό, αλλά αυτό θα φαινόταν και θα ένιωθε απομονωμένο και μοναχικό για να του επιτρέψει να επικεντρωθεί στη δημιουργική διαδικασία.

Περισσότερα ΕΙΣΑΓΩΓΗ

• 

  Οικογενειακό διαμέρισμα με καθαρό και αρμονικό σχέδιο δύο ζωνών

• 

  Διαμέρισμα Τελ Αβίβ προσαρμοσμένο σε ένα χώρο εργασίας Studio

• 

  Μοντέρνο σχεδιασμό διαμερίσματος επικεντρωμένο στην ευελιξία και την αρθρωτότητα

Οι αρχιτέκτονες χρησιμοποίησαν μια στρατηγική σχεδιασμού που θα μπορούσε επίσης να ταιριάζει με άλλα διαμερίσματα αποδοτικότητας. Ο εσωτερικός σχεδιασμός του στούντιο αποτελείται από ξύλινα ντουλάπια, μεγάλους καθρέφτες και καθαρά κουρτίνες. Κάλεσαν αυτό το έργο το Αστικό Ερμιτάζ. Είναι ένα σπίτι και χώρος εργασίας σε ένα, με δύο μεγάλες μονάδες σε κάθε άκρο του χώρου. Μια από τις μονάδες καλύπτεται με πτυσσόμενα φύλλα καθρέφτη. Αυτά τα πάνελ κρύβουν ένα κρεβάτι Murphy, μια ντουλάπα και επιπλέον αποθηκευτικό χώρο, διατηρώντας όλα αυτά τα πράγματα από την όραση και από το μυαλό τις περισσότερες φορές.

Η άλλη μονάδα είναι από ξύλο και κρύβει την κουζίνα και την είσοδο στο μπάνιο. Τα μόνα άλλα έπιπλα, εκτός από αυτές τις δύο τεράστιες μονάδες, είναι ένα μικρό ξύλινο γραφείο και μια πολύ απλή καρέκλα. Ο καλλιτέχνης επέλεξε να περιβάλλεται μόνο από τους επικριτές και από αυτό το είδος μοναχικής και μοναστικής απομόνωσης για να επικεντρωθεί καλύτερα στο έργο του και να απομακρύνει το αστικό περιβάλλον.

Τα τείχη του διαμερίσματος έχουν μια τραχιά και ημιτελή εμφάνιση, με μια εκτεθειμένη επιφάνεια σκυροδέματος. Συμπληρώνονται από το σκούρο ξύλινο πάτωμα που προσθέτει μια ζεστή πινελιά στη διακόσμηση και επίσης από τις απαλές κουρτίνες που καλύπτουν τα παράθυρα.