Το Art Basel διαθέτει σχεδόν όλα τα είδη της τέχνης, αλλά ένα από τα αγαπημένα μας είναι γλυπτική τέχνη, είτε πρόκειται για τέχνη τοιχογραφίας, ανεξάρτητο γλυπτό ή εγκατάσταση. Εφόσον απευθύνεται σε εσάς, οποιοδήποτε από αυτά τα στυλ είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να προσθέσετε βάθος, ενδιαφέρον και ίσως χρώμα στο χώρο του σπιτιού σας. Τράβηξα μαζί τις επιλογές μας από την πρόσφατη Art Basel Miami 2016.

Μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα κομμάτια χρησιμοποιούν τα στοιχεία που βρέθηκαν. Αυτός χρησιμοποιεί κενά δοχεία αέριο διαμορφωμένα στη σιλουέτα των Ηνωμένων Πολιτειών. Ορισμένοι από αυτούς μάλιστα φαίνεται να έχουν ένα πρόσωπο. Είναι ένα έργο που προκαλεί ενδιαφέρον και θέτει φιλοσοφικά ερωτήματα.

Το χαρτί από βατόμουρο είναι διακοσμημένο, βαμμένο και σχολαστικά τυλιγμένο γύρω από μικρά τεμάχια από αφρώδες πολυστυρένιο, που διευθετούνται έξυπνα από την Kwang-Young Chun. Το αποτέλεσμα μεγάλο έργο τέχνης έχει εκπληκτικό χρώμα ombre, το βάθος και την υφή. Παρόλο που είναι κομμάτια τοίχου, μεταφέρουν την αίσθηση του δραματικού βάθους, όπως ένα μικροσκοπικό ορεινό τοπίο.

Αν και παρατήρησα λιγότερα κομμάτια "έπιπλα ως τέχνη" στην έκδοση του 2016 της Art Basel Miami, βρήκαμε μερικά ενδιαφέροντα έργα. Αυτό το γλυπτό της καρέκλας είναι από την Αμερικανίδα γεννημένη Rita McBride, των οποίων τα έργα υπάγονται σε πολλές ετικέτες, συμπεριλαμβανομένου του βιομηχανικού σχεδιασμού, της γλυπτικής, της αρχιτεκτονικής και της εγκατάστασης. Συχνά επικεντρώνεται στο χειρισμό της κλίμακας και στις "συμβατικές ενώσεις ορισμένων υλικών", γράφει ο Artsy.

Η εξεύρεση τέχνης στον συνηθισμένο, κορεατικό καλλιτέχνη Do Ho Suh, δημιουργεί υφαντά γλυπτά που ανακατασκευάζουν αντικείμενα από το σπίτι του. Τα πανομοιότυπα αντίγραφα των διάφορων συσκευών και εξαρτημάτων του από το διαμέρισμά του στο δυτικό 22ο δρόμο στη Νέα Υόρκη είναι κατασκευασμένα από ένα υλικό που βλέπει μέσα από ένα λεπτό σύρμα.

Ο Κολομβιανός καλλιτέχνης Doris Saucedo είναι γλύπτης, τα έργα του οποίου επικεντρώνονται σε σύνθετα θέματα που σχετίζονται με ιστορικά γεγονότα μαζικής βίας, τραύματος, ρατσισμού και αποικιοκρατίας. Το κομμάτι αυτό παρουσιάστηκε από τη συλλογή του White Cube.

Ο αμερικανός καλλιτέχνης Donald Judd δημιούργησε αυτό το μινιμαλιστικό κομμάτι το 1967. Θεωρήθηκε ως ο σημαντικότερος μεταπολεμικός Αμερικανός καλλιτέχνης και ήταν γνωστός για τις μεγάλες υπαίθριες εγκαταστάσεις του και τα σχέδια για μεγάλους εσωτερικούς χώρους.

Η Francesca Pasquali είναι Ιταλός καλλιτέχνης που παρατηρεί φυσικές μορφές και τις μεταφράζει σε περίπλοκα έργα και εγκαταστάσεις. Οι δημιουργίες της χρησιμοποιούν συχνά ανακαλυφθέντα ή ανακυκλωμένα υλικά, συμπεριλαμβανομένων των βιομηχανικών υλικών. Γνωρίζει για την εργασία της χρησιμοποιώντας χιλιάδες πλαστικά καλαμάκια, ο Pasquali δημιούργησε επίσης μια σειρά τεμαχίων χρησιμοποιώντας Νεοπρένιο.

Η Isabel De Obaldia έχει ένα πλούσιο υπόβαθρο στις τέχνες και σπούδασε στη διάσημη γυάλινη σχολή Pilchuck. Η κόρη του διάσημου Παναμαίου ζωγράφου, Guillermo Trujillo, De Obaldia δημιουργεί πολιτισμούς ζωϊστικών μορφών. Αυτός είναι ο Jaguar Throne, ο οποίος είναι πολύ υφή.

Ο γλύπτης Joel Shapiro της Νέας Υόρκης είναι γνωστός για το έργο του χρησιμοποιώντας απλά ορθογώνια σχήματα. Με ένα απλό γεωμετρικό σχήμα διαβαθμισμένων μεγεθών και διαφόρων χρωμάτων, δημιουργεί εκπληκτικά μοντέρνα κομμάτια.

Τα σχήματα του χρώματος, χρωματισμένα και απλά, εμφανίζονται στο έργο τέχνης του John Chamberlain. Είναι γνωστός για τα κομμάτια του που είναι κατασκευασμένα από παλιοσίδερα και λεηλατημένα, απορρίπτονται εξαρτήματα αυτοκινήτων και βιομηχανικά απόβλητα.

Το έργο του Κιμ Τζόουνς συνδυάζει την τέχνη, τη γλυπτική και το σχέδιο. Είναι γνωστός για το περπάτημα στους δρόμους ως "Mudman", που καλύπτεται με λάσπη και φέρει ένα κάλυμμα από ραβδιά, ταινία και σπάγγους και με το πρόσωπό του καλυμμένο με νάιλον. Αυτό το κομμάτι είναι ένα πολεμικό σακάκι. Είπε ο Τζόουνς Κ. Motley, "Όταν φορώ τις δομές ως Mudman, σκέφτομαι τον εαυτό μου ως ένα γλυπτό περπάτημα. Τα πουκάμισα και τα σακάκια είναι συνέχεια αυτής της ιδέας - αυτά είναι γλυπτά που μπορώ να φορέσω αλλά και σχέδια για το πολεμικό τους σχέδιο, ώστε να γίνουν ένα γλυπτό περπάτημα .... Τα σχέδια του πολέμου είναι σαν ένα πρωτόγονο παιχνίδι στον υπολογιστή ... ένα παιχνίδι παιχνιδιών με το χέρι. Φορώντας αυτά τα σακάκια είναι σαν να μεταφέρω τις σκέψεις μου στην πλάτη μου ».

Τα αρθρωτά γλυπτά των εγκαταστάσεων του Milanese καλλιτέχνη Loris Cecchini χρησιμοποιούν τον οργανισμό ως διατριβή για τα έργα του που εξετάζουν την «εξέλιξη της τέχνης σε σχέση με τις επιστήμες». Σε ένα μεγάλο μέρος του έργου του, ο Cecchini συναρμολογεί τα χαλύβδινα συστατικά του να μοιάζουν με φυτά αναρρίχησης ή κρυσταλλικές δομές . Όλοι αυτοί προκαλούν μια επιστημονική διάθεση, ενώ είναι οπτικά ελκυστικές όταν λαμβάνονται με την ονομαστική τους αξία.

Περισσότερα ΕΙΣΑΓΩΓΗ

• 

  Εμπνευσμένα στοιχεία της τέχνης από την Art Basel 2016

• 

  Ενισχύστε την διακόσμηση του σπιτιού σας με τις ιδέες δημιουργικής τέχνης τοίχου

• 

  Γλυπτική τέχνη που δημιουργεί μια ψευδαίσθηση

Αυτό το συλλαμβάνει είναι από Mark Manders, ο οποίος εργάζεται σε μια τεράστια σειρά από κομμάτια που ονομάζεται "Self Portraits ως κτίριο", από το 1986. Τα γλυπτά είναι η προσπάθεια του καλλιτέχνη να εκπροσωπεί την ταυτότητά του μέσα από αντικείμενα και κείμενο.

Η Gallery Max Mayer παρουσίασε ένα από τα λίγα κομμάτια ψηφιακής τέχνης - το έργο του Melanie Gilligan για το 2016, "Parts-whole". Ο Gilligan ζει στο Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη, δημιουργώντας έργα τέχνης σε βίντεο, τέχνη, κείμενο, εγκαταστάσεις και μουσική.

Αυτή η έξυπνη δουλειά διαθέτει ένα κτίριο που είναι στην πραγματικότητα τρισδιάστατο. Προσθέτει νέα διάσταση στο τυπικό κομμάτι τέχνης τοίχου.

Η Kohei Nawa της Ιαπωνίας δημιουργεί αυτά τα θεαματικά πλάσματα στη σειρά PixCell της. Μόλις επιλέξει ένα αντικείμενο, είναι ενθυλακωμένο σε ένα στρώμα σφαιρικών κυττάρων. Η προκύπτουσα εργασία έχει μια μοναδική υφή επιφάνειας και ασυνήθιστο βάθος που δημιουργήθηκε με τις σφαίρες διαφορετικού μεγέθους.Κάθε σφαίρα είναι μια διαφορετική οπτική εμπειρία. Η Nada επεξεργάστηκε τον όρο "PixCell" ως riff στο pixel, το οποίο αποτελεί ψηφιακές εικόνες.

Αυτό το έργο είναι μοντέρνο αλλά επιτυγχάνει μια ρουστίκ αίσθηση. Ο βιομηχανικός φινίρισμα και τα διαφορετικά σχήματα του είναι πολύ ελκυστικά.

Η έκθεση Thomas Erben έδειξε μια σειρά έργων του καλλιτέχνη του Μπρούκλιν Mike Cloud. Τα πολύχρωμα κομμάτια πιστεύουν στο νόημα των κομματιών του καλλιτέχνη. Τα έργα τέχνης του Cloud αντιπροσωπεύουν μια σχέση με το θάνατο, κυρίως το θάνατο με την κρέμονται. Οι πίνακες ζυγίζουν σε μια γωνία, εν μέρει κρέμονται στον τοίχο με δερμάτινη ζώνη. Αυτό υποδηλώνει ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους με πολλά είδη περιστάσεων.

Ο καλλιτέχνης Ugo Rondinone που γεννήθηκε στην Ελβετία δημιουργεί όλους τους τύπους τέχνης, συμπεριλαμβανομένων των γλυπτών που μετατρέπουν τα καθημερινά αντικείμενα "δίνοντάς τους μια τεχνητή μονιμότητα που υπογραμμίζει και αμφισβητεί τη φθαρσιμότητα τους", γράφει η Artsy.

Η επανάληψη του σχεδίου σε συνδυασμό με την εκπληκτική υφή είναι τα εντυπωσιακά χαρακτηριστικά αυτού του κομματιού από την Van de Weghe Gallery.

Η έκθεση Victoria Miro χαρακτήρισε αυτό το γλυπτό από τον Βρετανό καλλιτέχνη Conrad Shawcross. Οι "μηχανισμοί" του έχουν όλες επιστημονικές αναφορές και "γεμίζουν με παράδοξο, παραλογισμό και ιδιοτροπία", σύμφωνα με Artsy. Αυτό είναι το Shawcross «Το φτωχό φως του ήλιου (μελέτη I), που δημιουργήθηκε το 2016.

Η Gallery Urs Meile παρουσίασε συλλήψεις έργων του αναδυόμενου καλλιτέχνη Yang Mushi της Σαγκάης, Κίνα ως τέχνη του προγράμματος Kabinett Art Basel, όπου οι γκαλερί παρουσιάζουν προσεκτικά επιμελημένες εκθέσεις στα περίπτερα τους. Το έργο του Μούσι εξετάζει την παγκοσμιοποίηση και την ακραία αστική ανάπτυξη στην Κίνα. Τα έργα του χρησιμοποιούν βιομηχανικές πρώτες ύλες όπως ξύλο, αφρό, μέταλλο και πέτρα. Αυτό το κομμάτι ονομάζεται "Ακόνισμα - Υποκατάστημα".

Δεν υπάρχει πλήρης έκθεση τέχνης χωρίς να δούμε κάποια έργα του πρωτοποριακού καλλιτέχνη της Ιαπωνίας Yayoi Kusama. Τα εικονιστικά πρότυπα και τα πολύχρωμα έργα της είναι πάντα ένα χτύπημα. Λόγω της παιδικής της ηλικίας, οι κολοκύθες έχουν διαδραματίσει κεντρικό ρόλο στο έργο του Kusama. Το Matsumoto, η πατρίδα του Kusama, δεν επηρεάστηκε από τις ελλείψεις τροφίμων του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου και η χονδρική επιχείρηση της οικογένειας είχε πολλές κολοκύθες. Σε όλη τη ζωή της, παρέμεινε συνδεδεμένη με αυτή τη μορφή και είναι σίγουρα ένα από τα αγαπημένα μας.

Τόσα πολλά θεαματικά κομμάτια και όχι αρκετός χρόνος για να τα φέρεις όλα σε σένα! Οι επιλογές μας δείχνουν μια διατομή των καινοτόμων γλυπτικών κομμάτια που δημιουργούν οι σημερινοί καλλιτέχνες. Είτε μπορείτε να αντέξετε οικονομικά να συλλέξετε τα πραγματικά κομμάτια, να τα χρησιμοποιήσετε ως έμπνευση για τα είδη της τέχνης που θέλετε για το σπίτι σας, ή απλώς να εξετάσετε το εύρος της δημιουργικότητας, το Art Basel είναι μια οπτική και υφή.