Τα έπιπλα αντίκες μπορούν να είναι πολύτιμα. Ωστόσο, θα πρέπει να είστε σε θέση να προσδιορίσετε τα κομμάτια που είναι πραγματικά από τις απομιμήσεις και τις αναπαραγωγές. Και αυτό είναι συχνά μια δουλειά που προτιμάτε να φύγετε για τους ειδικούς. Ακόμα, αν δεν είστε σοβαρός συλλέκτης που ψάχνει σούπερ σπάνια κομμάτια, μερικές φορές είναι αρκετά εύκολο να εντοπίσετε αντίκες κομμάτια επίπλων εάν έχετε κάποια βασική κατανόηση του θέματος.

Μπορεί να είναι ασαφές τι αντίκες έπιπλα είναι δεδομένου ότι τα περισσότερα γενικά καταστήματα το αναγνωρίζουν ότι είναι 50 ετών ή παλαιότεροι, ενώ οι εκλεκτοί αντιπρόσωποι θεωρούν πραγματικές αντίκες να είναι 150 ετών και άνω. Αυτή η διάκριση μπορεί επίσης να κυμαίνεται ανάλογα με την περιοχή.

Όταν αναλύεται ένα πιθανό κομμάτι αντίκες έπιπλα, υπάρχουν κάποιες ενδείξεις που πρέπει να αναζητήσετε. Για παράδειγμα, το κουφώματα. Ρίξτε μια καλή ματιά στις λεπτομέρειες και προσπαθήστε να καταλάβετε αν τα κομμάτια ήταν κομμένα μηχανικά ή όχι. Αν παρατηρήσετε ακριβείς περικοπές, τότε το κομμάτι κόπηκε μηχανικά και κατασκευάστηκε μετά το 1860.

Ο τρόπος κοπής του ξύλου, αν μπορείτε να εντοπίσετε αυτή τη λεπτομέρεια, σας λέει πολλά για τα έπιπλα. Για παράδειγμα, εάν παρατηρήσετε κυκλικές ή τόξου, τότε χρησιμοποιήθηκε ένα κυκλικό πριόνι για να κόψει το ξύλο και αυτό συνέβη μετά το 1860.

Περισσότερα ΕΙΣΑΓΩΓΗ

• 

  Πώς να προσδιορίσετε και να αγοράσετε ποιοτικές δερμάτινες έπιπλα

• 

  Πώς θα πρέπει να επαναφέρετε έπιπλα αντίκες

• 

  Μονάδα ψυχαγωγίας με αντίκες

Αν παρατηρήσετε ότι τα πάντα είναι απολύτως συμμετρικά, τότε είναι μια άλλη ένδειξη ότι το κομμάτι ήταν μηχανικά κομμένο και επομένως δεν ταιριάζει με την κατηγορία.

Ο τύπος φινιρίσματος μπορεί επίσης να προσφέρει πληροφορίες σχετικά με το πότε το κομμάτι ήταν κατασκευασμένο. Στα μέσα της δεκαετίας του 1800 χρησιμοποιήθηκαν λάκα και βερνίκια τις περισσότερες φορές. Πριν από το 1860, το shellac ήταν ένα πολύ δημοφιλές φινίρισμα. Αλλά αν το κομμάτι είναι πραγματικά παλιό, μπορεί να βρείτε φινιρίσματα όπως λάδι, κερί ή βαφή γάλακτος.

Εάν είναι δυνατόν, προσπαθήστε να ελέγξετε και να δείτε ακριβώς ποιο είδος φινιρίσματος είναι στο κομμάτι. Το Shellac διαλύεται όταν έρχεται σε επαφή με μετουσιωμένο αλκοόλ ενώ το χρώμα γάλακτος μπορεί να απομακρυνθεί μόνο με αμμωνία.

Μια άλλη ένδειξη μπορεί να είναι ο τύπος του ξύλου που χρησιμοποιείται, αν και δεν είναι μια πολύ ακριβής μέθοδος για να μάθετε την ηλικία ενός έπιπλα. Πριν από το 1700, συνήθως χρησιμοποιήθηκε βελανιδιά. Μετά από αυτό, άρχισε να είναι δημοφιλής η καρυδιά και το μαόνι.

Και τότε υπάρχει και το στυλ. Μπορείτε συνήθως να πείτε πόσο παλιό είναι ένα κομμάτι από τα πόδια του. Τα κυματιστά πόδια ήταν δημοφιλή στο δεύτερο μισό του 18ου αιώνα καθώς και στον 19ο αιώνα. Τα πόδια Spider εμφανίστηκαν στα τέλη της δεκαετίας του 1800 και ήταν δημοφιλή στις αρχές της δεκαετίας του 1900, καθώς και ιδιαίτερα οι κεριά και τα τραπέζια τσαγιού. Τα σπειροειδή πόδια προέρχονται από την Ινδία και έγιναν δημοφιλή στην Ευρώπη στα μέσα του 17ου αιώνα.