Βαθμολογία: Μόλις λίγα βήματα από τις παραλίες Prado της Μασσαλίας στη Γαλλία, ο αρχιτέκτονας Maurice Padovani δημιούργησε ένα ζωντανό και κομψό σπίτι για μια νέα οικογένεια. Ο ανακαινισμένος χώρος είναι ελαφρύς, ευάερος και άνετος, με άφθονες πινελιές υψηλής αισθητικής. Το σπίτι ήταν στην πραγματικότητα μια μικρή μονάδα δίπλα σε ένα στάβλο που η οικογένεια είχε ανακατασκευάσει σε τρεις φάσεις.
Στις αρχές της δεκαετίας του '90, η οικογένεια - με δύο μικρά παιδιά - καθιέρωσε το ζωντανό είναι στον πρώτο όροφο, πράγμα που σημαίνει ότι τα παιδιά έπρεπε να μοιράζονται προσωρινά ένα υπνοδωμάτιο. Με αυτόν τον τρόπο, ο Padovani απομάκρυνε όλους τους τοίχους και έριξε οροφές στο χώρο, ανοίγοντας την περιοχή και αποκαλύπτοντας ένα περίπλοκο και ελκυστικό πλαίσιο δοκών και οροφής.
Η διακόσμηση στον ουδέτερο χώρο είναι ο περίφημος πολυέλαιος, που είναιZettel'z 5 από τον Ingo Maurer. Είναι κατασκευασμένο από ανοξείδωτο ατσάλι και ανθεκτικό στη θερμότητα γυαλισμένο από σατέν γυαλί. Οι "αποχρώσεις" είναι στην πραγματικότητα 40 τυπωμένα και 40 κενά φύλλα ιαπωνικού χαρτιού. Είναι ένα εξαιρετικά δημιουργικό εξάρτημα για τους ιδιοκτήτες, καθώς τα λευκά φύλλα χαρτιού προορίζονται για προσωπικά μηνύματα και σχέδια. Όλα τα έπιπλα έχουν καθαρή επένδυση για να διατηρήσουν τον χώρο ανοιχτό. Τα ράφια από το δάπεδο μέχρι την οροφή παρέχουν άφθονο αποθηκευτικό χώρο και χώρο προβολής.
Η κορυφή του κεντρικού τοίχου είναι απόλυτα ανοιχτή και κυριαρχεί το κλιμακοστάσιο από ένα γαλβανισμένο χάλυβα που διπλώνεται. Οι λευκές ακτίνες και τα ανερχόμενα δοκάρια έλκουν το βλέμμα προς τα πάνω, διευρύνοντας οπτικά τον χώρο και μεγεθύνοντας το φυσικό φως. Δημιουργεί ένα φωτεινό και χαλαρωτικό χώρο για την οικογένεια.
Ένα αντίθετο σημείο στις σκοτεινές σκάλες είναι η επιτραπέζια λάμπα Pipistrello που σχεδιάστηκε από τον Gae Aulenti για τη Martineli Luce το 1965. Η λάμπα έχει μια κωνική βάση από ανοξείδωτο χάλυβα που τηλεσκοπικά για ρυθμιζόμενο ύψος. Το εξάρτημα αποτελείται επίσης από μεθακρυλικό, που σχηματίζεται με μια νέα τεχνική για την εποχή στην οποία δημιουργήθηκε.
Η σκάλα είναι σταθερά στερεωμένη σε μια δομή κρυμμένη μέσα στον τοίχο. Ο υαλοπίνακας έχει λευκαστεί και λειαίνει πολύ και αποδίδει μια ιδιαίτερη εμφάνιση "céruse" που περιλαμβάνει μια ειδική τεχνική λεύκανσης. Το ίδιο φινίρισμα χρησιμοποιείται στην βιβλιοθήκη του καθιστικού, τις ντουλάπες στα παιδικά δωμάτια και για τα έπιπλα στο κυρίως υπνοδωμάτιο. Οι ξύλινες καρέκλες στο δωμάτιο είναι ένα διάσημο σχέδιο από τον Charles και τον Ray Eames που ονομάζεται LCW από το Plywood Group. Είναι κατασκευασμένα από κόντρα πλακέ κόντρα πλακέ, είναι τόσο δημοφιλή σήμερα όσο ήταν στην ακμή του σχεδιασμού τους το 1945.
Στην επόμενη φάση λίγα χρόνια αργότερα, η οικογένεια αγόρασε το ημιυπόγειο καθώς και ένα εξωτερικό κτίριο στην ιδιοκτησία. Σε αυτό το χώρο, ο σχεδιασμός ανοίγει και πάλι τους κύριους τοίχους και την οροφή, επιτρέποντας τη ροή του φωτός. Αντί για τοίχους τοιχοποιίας, ο δάπεδο αυτός χρησιμοποιεί χάλυβα. Ο κύριος χώρος διαβίωσης του σπιτιού μετακινείται στο ισόγειο, επιτρέποντας στην οικογένεια να κάνει τη μεγαλύτερη χρήση του παρακείμενου χώρου στον κήπο. Ο πολυεστέρας χαρτιού μεταφέρθηκε επίσης στο ισόγειο.
Η ίδια ουδέτερη παλέτα από τον επάνω όροφο επαναλαμβάνεται στο νέο οικογενειακό χώρο. Οι παλέτες παλαιών φορτίων έλαβαν μεταλλικά πόδια και μετατράπηκαν σε τραπέζια καφέ, που κάθονται μπροστά από ένα Καναπέ Greg από τη Zanotta. Ο αρθρωτός καναπές διαθέτει γυαλισμένα πόδια κράματος αλουμινίου και αφαιρούμενο κάλυμμα που μπορεί να κατασκευαστεί από ύφασμα ή δέρμα. Ένα μεταλλικό πλαίσιο διαθέτει ελαστικές λωρίδες ανάρτησης. Το δωμάτιο διαθέτει επίσης δύο μαύραRAR καρέκλες από Charles & Ray Eames για τη Vitra. Αυτές οι πολυθρόνες είναι ενημερωμένες εκδόσεις των εικονικών πρωτοτύπων από γυαλί, κατασκευασμένα από πολυπροπυλένιο και αλουμίνιο. Το κομμάτι είναι γνωστό για το ρόλο του στην ιστορία του σχεδιασμού ως την πρώτη πλαστική καρέκλα που κατασκευάζεται βιομηχανικά. Μια έκδοση χωρίς μπράτσα είναι επίσης διαθέσιμη, και οι δύο θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν και σε εξωτερικούς χώρους.
Το σαλόνι περιλαμβάνει ένα άλλο κομψό κομμάτι: το κάθισμα AA Airborne σε έκδοση από δέρμα και χάλυβα. Το ανθεκτικό δερμάτινο κάθισμα σχεδιάστηκε από τον Γάλλο σχεδιαστή Charles Bernard το 1951 και διαρκεί ως ένα κλασικό κομμάτι μέχρι σήμερα. Το ζεστό δέρμα είναι ένας καλός αγώνας για τα άλλα φυσικά υλικά του δωματίου. Τα ανακυκλωμένα τραπέζια επισημαίνονται από ένα ζευγάρι σχολαστικά ανακαινισμένων βιομηχανικών λαμπτήρων εργαστηρίου που ενισχύουν την ανθεκτική αίσθηση των τραπεζιών του καφέ.
Το ίδιο ξύλο που χρησιμοποιείται στον πρώτο όροφο του σπιτιού χρησιμοποιείται ξανά σε όλο το χαμηλότερο επίπεδο για συνέχεια. Ο μεγάλος τοίχος που διαχώριζε αρχικά το σπίτι και το εξωτερικό κτίριο, τα οποία είναι τώρα προσαρτημένα, καλύπτεται σε ένα γλυπτό υαλοβάμβακα για να βοηθήσει στην άμβλυνση των προβλημάτων υγρασίας. Η εγκατάσταση πραγματοποιήθηκε με ένα κενό μεταξύ του πάνελ και του τοίχου για να δημιουργηθεί ροή αέρα για να βοηθήσει στην καταστολή της υγρασίας και τυχόν δυσμενών επιπτώσεων. Ο κυματοειδής σχεδιασμός επιφάνειας του πίνακα προσθέτει υφή και παίζει το φως με ενδιαφέρον τρόπο.
Περισσότερα ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η παλιά εκκλησία μετατρέπεται σε μια εκλεκτική οικογενειακή κατοικία
Εγκαταλειμμένο εργοστάσιο μολυβιών μετατρέπεται σε ένα υπέροχο οικογενειακό σπίτι
Cozy Family Home συνδυάζει καλλιτεχνικά μοντέρνα και παραδοσιακά
Η κουζίνα έχει δύο λακαρισμένες λευκές μονάδες μετρητών, οι οποίες δεν είναι στερεωμένες στους τοίχους, κάνοντάς τους περισσότερο σαν έπιπλα αντί για τυπικά ενσωματωμένα ερμάρια και εξαρτήματα μετρητών. Η ψηλότερη και μεγαλύτερη μονάδα προορίζεται για την αποθήκευση εργαλείων, πιάτων και προμηθειών. Το χαμηλότερο νησί είναι μια λειτουργική περιοχή προετοιμασίας με ένα νεροχύτη για πλύσιμο πιάτων. Ο πάγκος είναι απλά ένα φύλλο ψευδαργύρου σε πλαίσιο αλουμινίου και έχει ένα μικρό κενό για να τονίσει την αίσθηση ότι έχει ανασταλεί.
Πάνω από το νησί, δύο Λαμπτήρες Diesel Rock από το Foscarini φωτίζουν τον πάγκο.Οι μαύρες αποχρώσεις έχουν μια ακανόνιστα πολύπλευρη επιφάνεια όπως ηφαιστειακή πέτρα που έχει σπάσει ανοικτή για να αποκαλύψει ένα κόσμημα. Ομοίως, το εξωτερικό της λάμπας είναι σκοτεινό και το εσωτερικό είναι λαμπερό σαν ένα διαμάντι. Μπορεί επίσης να αγοραστεί σε λευκό ή χρυσό φινίρισμα. Στο άλλο άκρο του νησιού, ο ανοξείδωτος απορροφητήρας Elica Twin παρέχει αερισμό για την εστία, καθώς και πρόσθετο φως από την ενσωματωμένη μονάδα φωτισμού.
Η γειτονική τραπεζαρία διαθέτει μια μοντέρνα και ανοιχτή εστία, η οποία αποτελείται από τρία γκρι, χυτοσίδηρο φύλλα που ήταν έθιμο φορμαρισμένο για το χώρο. Η καρδιά περιλαμβάνει χώρο για την αποθήκευση επιπλέον ξύλου, το οποίο χρησιμεύει ως στοιχείο σχεδιασμού όταν το τζάκι δεν χρησιμοποιείται.
Ένα τραπέζι με σκιάνα, με επένδυση με καθαρό επένδυση, εστιάζει την τραπεζαρία. Μέσα στο τραπέζι είναι το , Καρέκλες Çallé Leggera, από τον Riccardo Blumer για το Alias. Τα καθίσματα από συμπαγές ξύλο είναι γεμάτα με διογκωμένη πολυουρεθάνη, καθιστώντας τα ισχυρά και ελαφρά, καθώς και στοιβαζόμενα. Το βραβευμένο σχέδιο παρουσιάστηκε στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης, στο Κέντρο George Pompidou στο Παρίσι και στο Triennale του Μιλάνου. Διατίθεται με ή χωρίς βραχίονες, είναι ένα μοντέρνο κλασικό κατάλληλο για κάθε οικογενειακή τραπεζαρία.
Αντί για τον παραδοσιακό ενσφηνωμένο πολυελαίμονα από μενταγιόν πάνω από το τραπέζι, ο σχεδιαστής χρησιμοποίησε μια σύντομη έκδοση του φωτιστικού δαπέδου Twiggy της Foscarini. Είναι γνωστή ως μια σύγχρονη εκδοχή της αρχικής λυχνίας Arco που σχεδίασε ο Achille και ο Pier Giacomo Castiglioni. Η χρήση ενός λαμπτήρα δαπέδου για φωτισμό ενός τραπεζίου είναι μια νέα και απρόσμενη επιλογή σχεδιασμού.
Στο πλάι της τραπεζαρίας, ο ελεύθερος χώρος συρταριών του Imari χρησιμεύει ως μπουφές. Το στερεό κομμάτι δρυός συνδυάζεται με όλα τα άλλα στοιχεία σχεδιασμού και είναι αρκετά ευέλικτο για να μετακινηθεί σε άλλο δωμάτιο, εάν είναι απαραίτητο. Είναι επίσης η ιδανική βάση για το Επιτραπέζια λάμπα Tolomeo από το Αρτέμιδε. Οι λαμπτήρες αλουμινίου μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να επισημάνουν τα μινιμαλιστικά έργα τέχνης ή να επανατοποθετηθούν για να προσθέσουν φως στην υπόλοιπη τραπεζαρία. Είναι επίσης ένα υπέροχο στοιχείο διακόσμησης και από μόνα τους.
Πίσω στον πρώτο όροφο, ο πρώην χώρος της κουζίνας μετατράπηκε σε δύο μπάνια, ενώ ένα νέο υπνοδωμάτιο προστέθηκε κάτω από το πατάρι για το δεύτερο παιδί. Το μπάνιο διατηρεί επίσης μια γήινη αίσθηση με μωσαϊκό τοίχους πλακάκια και ένα ένθετο πάτωμα με βότσαλα που συνεχίζει στο ντους με γυάλινο τοίχωμα. Ένας ευρύς νιπτήρας κάθεται στην κορυφή της ανοιχτής ματαιοδοξίας, η οποία ταιριάζει με τα ανοιχτά ράφια αποθήκευσης. Είναι ξεκάθαρο ότι η μορφή ανοιχτού σχεδίου ήταν πολύ σημαντική στο σχεδιασμό σπιτιών καθώς ακολουθεί και το μπάνιο.
Η κύρια κρεβατοκάμαρα είναι κρυμμένη στην περιοχή της σοφίτας, που της δίνει ένα ιδιωτικό αλλά ευάερο περιβάλλον. Οι ενσωματωμένες περιοχές αποθήκευσης και ντουλάπας, καθώς και ένα γραφείο τοποθετημένο στη γωνία, κάνουν ένα λειτουργικό και ξεκάθαρο χώρο κρεβατοκάμαρας. Η ίδια επεξεργασία τοίχου με το δάπεδο που ακολουθεί καλύπτει τα έπιπλα και τις μονάδες αποθήκευσης.
