Χρησιμοποιώντας την επιβολή, συγκεκριμένα κτίρια συχνά αψηφούν το τοπίο τους για να μετατρέψουν την ενέργειά τους, αυτό το «Υδροηλεκτρικό σταθμό Punibach» ήρθε ως μια ευχάριστη έκπληξη. Οραματίστηκε και εφαρμόστηκε από την ιταλική πρακτική Αρχιτεκτονική Μονοβολώνων, το έργο έχει μια μη επιθετική οπτική εμφάνιση, διατηρώντας ένα χαμηλό προφίλ στην όμορφη αλπική ενθρόνιση του στην επαρχία του νότιου Τιρόλου της Ιταλίας. Μία πλάκα από σκυρόδεμα που έχει μπλοκάρει στο έδαφος λειτουργεί ως διαχωριστικό ανάμεσα στο τοπίο και τις διάφορες πρακτικές μηχανές μέσα. Αποτελείται από φυσικά, γήινα υλικά, η νέα δομή ενδιαφέρει όχι μόνο λόγω της λειτουργικότητάς της αλλά και της αισθητικής της. Η ξύλινη επένδυση είναι μια ματιά για τους περαστικούς, καθιστώντας το κτίριο εύκολα αναγνωρίσιμο κατά τη διάρκεια της ημέρας και της νύχτας, όταν το φως λάμπει μέσα από τις πολυάριθμες μικρές ρωγμές. Οι καμπύλες γραμμές αποτελούν στοιχεία που συμβάλλουν στον ασήμαντο αντίκτυπο του χώρου, ενώ μετατρέπουν το κτίριο σε ένα σύγχρονο τοπικό ορόσημο.