Η παραγωγή χάλκινων επίπλων και γλυπτών στο χυτήριο του στούντιο με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο είναι αυτό που κάνει ο καλύτερος διεθνής καλλιτέχνης και σχεδιαστής Nick Davis. Τα ασυνήθιστα τεμάχια του κυμαίνονται από τραπέζια, καρέκλες και ερμάρια έως λαμπτήρες και γάντζους παλτών κατασκευασμένους από το αρχαίο υλικό. Τα έπιπλά του σχεδιάζουν το κολάζ και τον κονστρουκτιβισμό, τιμώντας τις γλυπτικές τεχνικές των προηγούμενων και των σημερινών καλλιτεχνών. Το έργο του είναι μια αντίδραση στα σύγχρονα θέματα που σχετίζονται με την κατάρρευση των δομών του φυσικού, του οικονομικού και του φανταστικού.

«Αφού λεηλάτησαν το Μουσείο» είναι η πρώτη σε μια σειρά από χάλκινα ερμάρια, τα σχέδια των οποίων επηρεάζονται από τις εξεγέρσεις της «Αραβικής Άνοιξης». Εμπνευσμένος από την απώλεια δομών και ιστορικών αντικειμένων, ο Ντέιβις δημιούργησε το χάλκινο ντουλάπι που φαίνεται να σπάει και να σπάει. Ο τίτλος εκφράζει την προθυμία ενός έθνους να ανακτήσει αυτό που αισθάνονται δικαίως μαζί με μια συλλογική συνειδητοποίηση της σημασίας του ιστορικού τους παρελθόντος.

Ενώ οι πίνακες κατακερματισμού και ανασυγκρότησης χρησιμεύουν επίσης για να επισημάνουν το σημερινό αίσθημα ανασυγκρότησης και κατάρρευσης στις σύγχρονες κοινωνίες μας, ο λαμπτήρας Πύργου επεκτείνει περαιτέρω το θέμα της δομικής κατάρρευσης χάρη στην κεντρική ισορροπία του και την καυτή πατίνα.

Ορισμένες από τις άλλες εργασίες του Davis είναι ελαφρώς λιγότερο ανόητες, ωστόσο κομμάτια όπως το σκαμνί και το χαμηλό τραπέζι απεικονίζουν περισσότερο ένα αίσθημα κίνησης, πνεύματος και παιχνιδιού.

Πώς νιώθεις γι 'αυτή τη γλυπτική σειρά χάλκινων επίπλων; Ενημέρωσέ μας.