Το πρώτο πράγμα που σας χτυπά όταν μπείτε M εστιατόριο στο Threadneedle Walk είναι πόσο μεγάλο είναι ο χώρος, αλλά πόσο οικεία αισθάνεται! Αυτό το ολοκαίνουργιο εστιατόριο 12.000 τετραγωνικών ποδιών στο Λονδίνο, ήταν μια συνεργασία μεταξύ ενός παλαίμαχου εστιατορίου και του εσωτερικού σχεδιαστή του, Rene Dekker. Το όραμα του Μάρτιν Ουίλιαμς ήταν να δημιουργήσει ένα ίδρυμα που θα απευθυνόταν σε ένα ευρύ φάσμα γαστροφωνών και θα προσφέρει τα καλύτερα τεμάχια κρέατος καθώς και την ωραία «ακατέργαστη» κουζίνα. Σε συνδυασμό με αυτό, οι εσωτερικοί χώροι έπρεπε να μιμηθούν μια κομψή και εκλεπτυσμένη ατμόσφαιρα που θα αισθανόταν οικεία αλλά οικεία. με τα λόγια του "ένα boutique ξενοδοχείο χωρίς δωμάτια ή ένα ιδιωτικό club μελών χωρίς μέλη".

Στο ισόγειο ο χώρος διαιρείται σε δύο βασικές περιοχές με την έξυπνη χρήση οθονών με χάλκινα σχέδια σχεδιασμένες κατά παραγγελία, που φέρουν το λεπτό αλλά πανταχού παρόν λογότυπο M. Αριστερά βρίσκεται το εστιατόριο «M Grill», το οποίο σερβίρει μερικά από τα καλύτερα κομμάτια βοείου κρέατος στην Ευρώπη. Το σχέδιο είναι μια σύντηξη πολλών στοιχείων, κυρίως τα ισχυρά teal υφάσματα στα καθίσματα banquette αναμιγνύονται με το λεπτό tweeds μαλλί στις καρέκλες σοκολάτας καφέ που δημιουργούν μια πολυτελή, αλλά και απλή ατμόσφαιρα. Οπουδήποτε κοιτάτε, η René Dekker Design έχει προσθέσει συναρπαστικά υφασμάτινα στοιχεία που δεν αφήνουν αδιάβροχες επιφάνειες, όπως το χαρτί του δέρματος από χτένι χελώνα του Elitis, το οποίο καταστρέφει τους τοίχους στην εξειδικευμένη τραπεζαρία.

Ο πελάτης ήθελε ένα σχέδιο που ήταν μοναδικό και συναρπαστικό αλλά αυτό θα εξακολουθούσε να είναι αυτοπεριοριζόμενο και αυτό είναι εμφανές στην επιλογή της τέχνης όπως φαίνεται σε μία από τις πολλές φωτογραφίες του Miles Adridge που κοσμούν το εστιατόριο. Κρεμασμένος ακριβώς στη μέση αυτού του υπέροχα τελειωμένου τείχους είναι ένας σαγηνευτικός πυροβολισμός ενός λαμπερού μοντέλου που κάθεται σε ένα τραπέζι μπροστά από μια μεγάλη πλάκα από ταρτάρ μπριζόλας. Η κλίμακα έχει επίσης εξεταστεί προσεκτικά λαμβάνοντας υπόψη το ύψος της οροφής διπλού όγκου στο ισόγειο. Ήταν απαραίτητο να διασφαλίσουμε ότι ο χώρος παρέδωσε μια οικεία ατμόσφαιρα, έτσι ώστε η ομάδα να δημιουργήσει κόγχες για τα καθίσματα και να φέρει το διακοσμητικό φωτισμό κάτω ακριβώς από τα τραπέζια. [Φωτογραφίες και πληροφορίες που παρέχονται μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου από την James Silverman]