Μας ενδιέφερε να δούμε πώς μπορεί να σχεδιαστεί ένα σπίτι για να εξασφαλίσει την ιδιωτική ζωή του κατοίκου του χωρίς να αποκόπτεται εντελώς από το περιβάλλον και τις απόψεις. Βρήκαμε αυτό το οικογενειακό σπίτι στο Tochigi της Ιαπωνίας που μας πρόσφερε μια κομψή απάντηση σε αυτή την ερώτηση. Το σπίτι σχεδιάστηκε από το studioLOOP το 2014 και έχει 103 τετραγωνικά μέτρα εσωτερικού χώρου.

Υπήρχαν δύο σημαντικά στοιχεία στα οποία επικεντρώθηκε το έργο. Ο ένας ήταν ιδιωτικής ζωής και προκειμένου να διασφαλιστεί η οικεία ατμόσφαιρα και το σχεδιασμό που δεν εκθέτει τους χώρους στους γειτονικούς χώρους, οι αρχιτέκτονες επινοήσει έναν τρόπο για να έχουν μια πρακτική οργάνωση των λειτουργιών. Τοποθετούσαν όλους τους κοινωνικούς και κοινόχρηστους χώρους στο ισόγειο και οι ιδιωτικοί χώροι τοποθετούνται επάνω.

Αυτή η διανομή των χώρων επέτρεψε στους αρχιτέκτονες να ανοίξουν το ισόγειο στον κήπο. Έδωσαν σε αυτό το τμήμα του σπιτιού μια γυάλινη πρόσοψη προς τα νότια, η οποία αφήνει άφθονο φυσικό φως και ταυτόχρονα εξασφαλίζει μια ισχυρή σύνδεση με την ύπαιθρο. Ως αποτέλεσμα, οι χώροι αισθάνονται ανοιχτοί και ευρύχωροι που ήταν το δεύτερο στοιχείο που η ομάδα έπρεπε να επικεντρωθεί.

Περισσότερα ΕΙΣΑΓΩΓΗ

• 

  Πύργος-όπως επέκταση για ένα ασυνήθιστο ιαπωνικό σπίτι

• 

  Ένα σύγχρονο οικογενειακό σπίτι παίρνει τη θέση ενός πανέμορφου αλλά παλαιού σπιτιού

• 

  Οικογενειακή εξοχική κατοικία που προκαλείται από μια έρημο

Διαφάνεια και ιδιωτικότητα και ισορροπημένη σε όλο το σπίτι. Ταυτόχρονα, οι χώροι αισθάνονται μεγάλοι και ανοιχτοί ακόμα κι αν δεν είναι ιδιαίτερα ευρύχωροι. Είναι μια εντύπωση που δίνεται από τη συνολική απλότητα της διακόσμησης, η έλλειψη περιττά έπιπλα και διακοσμητικά και η χρήση του λευκού ως κύριο χρώμα για τους τοίχους, τα έπιπλα και διάφορα άλλα χαρακτηριστικά.

Υπάρχει επίσης μια άλλη ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια για αυτούς τους χώρους. Είναι ο τρόπος με τον οποίο όλοι είναι διασυνδεδεμένοι. Το ισόγειο έχει ένα ανοιχτό σχέδιο ορόφου έτσι είναι δεδομένο, αλλά υπάρχει και μια σύνδεση μεταξύ αυτών των χώρων και αυτών των επάνω. Αυτή η σύνδεση μεταξύ των δωματίων εξασφαλίζεται με ανοίγματα, πόρτες, παράθυρα και ακόμη και μια σειρά από ασυνήθιστα κενά.

Ένα ενδιαφέρον παράδειγμα είναι το μικρό γραφείο του σπιτιού, το οποίο είναι ένας από τους χώρους στον επάνω όροφο. Έχει ένα τοίχο τοποθετημένο γραφείο που συνεχίζει προς την πλευρά και σχηματίζει ένα ράφι που κρέμεται πάνω από ένα κενό στον τοίχο μέσω του οποίου μπορεί να δει το κάτω μέρος του καθιστικού.