Υπάρχει ένας λόγος για τον οποίο τα επίθετα όπως το "ξυλώδες" και το "γήινο" έχουν περάσει το δρόμο τους στο ντεκόρ ντεκόρ. Νομίζω ότι είναι επειδή τα φυσικά στοιχεία (δηλ. Τα δέντρα!) Φαίνεται να είναι ο κοινός ανθρώπινος εξισωτής. Ποιος δεν μπορεί να εκτιμήσει την ομορφιά ενός ήσυχου δασωμένου glen, ένα ηλιοβασίλεμα πάνω από τα δέντρα, ένα απομονωμένο αειθαλές δάσος, τη σκιά ενός ψιθύρου ιτιάς; Το μεγάλο ύπαιθρο είναι ένα αξιοζήλευτο μέρος για να είναι.

Όποιος είναι ένας λόγος, φαίνεται ότι συχνά επιθυμούμε την ικανότητα να φέρουμε την ύπαιθρο, καλά, σε εσωτερικούς χώρους. Ένας άλλος λόγος είναι επειδή δεν υπάρχει κανένας πόρος αρκετά σαν το ξύλο να γείρει ένα χώρο, ακόμη και έξω με τη φυσική ανομοιομορφία του, για να βελτιστοποιήσει το ευχάριστο γιν και γιανγκ.

Σημειώστε στην ακόλουθη φωτογραφία: Το λευκό είναι το κύριο χρώμα του χώρου (ακόμη και το ξύλινο δάπεδο έχει βαφεί λευκό), δίνοντας του μια αίσθηση ευελιξίας και έκτασης. Ωστόσο, το ξύλο επισημαίνεται και στα τρία μεγάλα επίπεδα των ματιών και σε τρία διαφορετικά σχήματα (το ρουστίκ τραπέζι, το στρογγυλό πλαίσιο καθρέφτη και τα δοκάρια οροφής) για να κρατήσει το χώρο να αισθάνεται σαν το εσωτερικό του ψυγείου, τι με όλες τις γωνίες και τα διαμερίσματα.

Περισσότερα ΕΙΣΑΓΩΓΗ

• 

  Πάγκος λαξευμένο από ξύλο για ύπαιθρο

• 

  Πώς να ενσωματώσετε δοκούς οροφής στο στυλ σας

• 

  20 Διαφωτιστικοί χώροι λευκού και ξύλου

Στον παρακάτω χώρο, η χρήση του ξύλου μιμείται τη σειρά που βρίσκεται στον φυσικό κόσμο, κινούνται σε κλίσεις από το σκοτάδι στο επίπεδο της γης έως το φωτεινό λευκό στο επίπεδο του ουρανού. (Και μια υπέροχη ουρανό-πράσινη πόρτα μεταξύ των δύο, δελεάζοντας σαν το νερό της Καραϊβικής ...) Το σκοτάδι του ξύλου ισορροπεί προσεκτικά την ελαφρότητα του υπόλοιπου χώρου. χωρίς και οι δύο, αυτή η κουζίνα θα αισθάνεται είτε σαν ένα ανόητο μπουντρούμι ή μια άβολη μάζα άχρωμης.

Ο αραιός λευκός-λευκός χώρος (κάτω) αποπνέει ήσυχη απλότητα. Το σκοτεινό, φθαρμένο ξύλινο πάτωμα ενισχύει την αίσθηση του χαρακτήρα του δωματίου και επίσης βοηθάει πάρα πολύ στον ορισμό του, τόσο οπτικά όσο και στυλιστικά.

Ο παρακάτω χώρος φαίνεται να έχει σχεδιαστεί για να ενσωματώνει τους επισκέπτες απευθείας στη φύση. Με τα παράθυρα από το ταβάνι στο πάτωμα και το τοίχο σε τοίχο, σε συνδυασμό με οπτικές καρέκλες που δεν υπάρχουν οπτικά, η απόλυτη εστία μας στοχεύει στα σημεία πέρα ​​από αυτά. Τα ρουστίκ δοκάρια της οροφής, το απλό και γήινο ξύλινο τραπέζι και τα ξύλινα πατώματα χρησιμεύουν ως μια απρόσκοπτη μετάβαση στο μεγάλο ύπαιθρο. Παρατηρήστε ότι το ξύλο που χρησιμοποιείται είναι μεσαίο έως σκοτεινό, το οποίο χρησιμεύει ως θεμέλιο σταθερότητας πίσω από τα σκηνικά, ενθαρρύνοντας ταυτόχρονα τις φιλοσοφίες που εστιάζουν στη φύση.

Τόσο πολύ θηλυκότητα είναι συσκευασμένο στον χώρο κάτω - από την ταπετσαρία με λουλούδια μέχρι τις λεπτές απλίκες στο λεπτό "πλαισίωμα" κάθε στρώματος - ότι θα κυριολεκτικά φεύγει μακριά χωρίς δύναμη γείωσης. Η βαριά ξύλινη ματαιοδοξία με έντονη επίπλωση προσφέρει μια τέλεια ισορροπία στη μορφή και το χρώμα του υπόλοιπου αυτού χώρου.

Όταν χρησιμοποιείται με προσοχή και προσεκτικά, το ξύλο είναι, στη χειρότερη περίπτωση, μια σχεδόν τέλεια γειωτική δύναμη σε κάθε χώρο ... στην καλύτερη περίπτωση, είναι το απόλυτο σημείο και το τέλειο σημείο στίξης.