Χτισμένο από Jaro Krobot, το έργο αυτό ήταν μια συναρπαστική εξερεύνηση στην υλική καινοτομία. Χρησιμοποιώντας τη νέα τεχνολογία των κτιρίων για να αναδημιουργήσει ένα παραδοσιακό σπίτι, διατηρήθηκε η ατμόσφαιρα της γύρω περιοχής.

Αυτό το σπίτι στο Lučatín, ένα μικρό χωριό στο κεντρικό τμήμα της Σλοβακίας, ολοκληρώθηκε το 2014. Βρίσκεται στην τοποθεσία ενός παλαιότερου σπιτιού που είχε καταστραφεί χωρίς επιδιόρθωση. Το σημερινό ξύλινο σπίτι αναπαράγει το αποτύπωμα του πρώην σπιτιού, ακολουθώντας το παραδοσιακό πάτωμα της περιοχής.

Υπήρχαν περιορισμοί με την κατασκευή: ελήφθη μέριμνα για τη διατήρηση ενός υφιστάμενου πέτρινου τοίχου και των γύρω κωνοφόρων δέντρων για τη διατήρηση του τοπίου. Η κατεδάφιση ενός αχυρώνα στο πίσω μέρος της ιδιοκτησίας άνοιξε νέες όψεις του δρόμου και των λόφων χωρίς να αλλάξει η γενική διάταξη του σπιτιού.

Όλες οι προσπάθειες έγιναν για την επαναχρησιμοποίηση υλικών από παλιά κτίρια και αχυρώσεις στο χωριό. Αν και δεν μπορούσαν να δημιουργηθούν τα πάντα από ανακυκλωμένα υλικά, όλοι οι προμηθευτές προμηθεύονταν από τη γύρω περιοχή.

Μια σημαντική καινοτομία ήταν μια ελβετική διαδικασία που ονομάζεται STEKO, η οποία αναπτύχθηκε με την ETH Zurich. Πρόκειται για τούβλα από μασίφ ξύλο, το οποίο μπορεί να γεμίσει με διαφορετικά είδη μόνωσης. Όλα τα ξύλινα τμήματα του σπιτιού χτίστηκαν σε πέντε ημέρες.