Βρίσκεται στη νοτιοδυτική γειτονιά του Μόντρεαλ, αυτή η ανεξάρτητη κατοικία με τίτλο "House of Holy Cross" κρύβει μια πλούσια χωρική πολυπλοκότητα πίσω από τη σκληρή πρόσοψη της εργατικής τάξης. Επιστρέφοντας στο σπίτι του μεταπολεμικού παλαίμαχου της γειτονιάς ως το επίσημο σημείο εκκίνησης του, οι αρχιτέκτονες του TBA θέλησε να κάνει ένα έργο που συγχέεται ταυτόχρονα και ξεχωρίζει από το ετερογενές του πλαίσιο χωρίς να θυσιάζει τη σύγχρονη φύση του έργου. Η κύρια πρόκληση έγκειται στο να φέρουμε φως στους χώρους διαβίωσης, δεδομένης της στενής φύσης της παρτίδας και της διαθεσιμότητας άμεσου ηλιακού φωτός που περιορίζεται στο κέντρο της.

Με τη μετατόπιση της παραδοσιακής κάθετης ιεραρχίας που βρέθηκε στα περισσότερα διώροφα σπίτια και με τη διαγραφή μιας σειράς χώρων από τον όγκο του κτιρίου, το έργο ήταν σε θέση να αντιμετωπίσει την ανάγκη έκθεσης σε άμεσο φως και ανησυχίες για τη διατήρηση της ιδιωτικότητας. Φέρνοντας τους χώρους διαβίωσης στον επάνω όροφο, το σπίτι μεγιστοποιεί το άμεσο ηλιακό φως όπου χρειάζεται περισσότερο. Ένα από τα πιο εντυπωσιακά χαρακτηριστικά της κατοικίας είναι η κεντρική εξωτερική αυλή, που δημιουργήθηκε για να διεισδύσει το φως μέχρι το χαμηλότερο επίπεδο.

Στο εξωτερικό, το σπίτι είναι συγκρατημένο, ελαφρύ και μονοχρωματικό, με έμφαση στη συνολική μορφή πάνω από στοιχεία και λεπτομέρειες. Για να ενοποιήσουν το σχήμα, οι αρχιτέκτονες ζήτησαν ένα υλικό σε ένα φυσικό χρώμα που θα μπορούσε να χρησιμεύσει τόσο ως στέγες όσο και ως επένδυση τοίχων - μια επένδυση από αλουμίνιο. Οι επίπεδες πλάκες από σκυρόδεμα που σχεδιάστηκαν για να ταιριάζουν με το χρώμα της μεταλλικής επένδυσης χρησιμοποιήθηκαν ως λεπτές προθέσεις γύρω από τις πόρτες και τα παράθυρα. Σε αντίθεση με τις δροσερές κατακόρυφες επιφάνειες, πολλές βεράντες είναι επενδυμένες σε θερμά καταστρώματα Ipé, επισημαίνοντας αυτές τις υπαίθριες επεκτάσεις των χώρων διαβίωσης. [Φωτογραφίες και πληροφορίες που παρέχονται μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου από την TBA]